The Unsolved Disappearance of Paula Jean Welden
പ്രശസ്ത വ്യാവസായിക എഞ്ചിനീയറും ആര്‍ക്കിടെക്റ്റും ഡിസൈനറുമായ വില്യം ആര്‍ക്കിബാള്‍ഡ് വെല്‍ഡന്റെയും, ഭാര്യ ജീന്‍ ഡഗ്ലസിന്റെയും നാല് പെണ്‍മക്കളില്‍ മൂത്തവളായിരുന്നു പൗള വെല്ഡന്. 1945-ല്‍ സ്റ്റാംഫോര്‍ഡ് ഹൈസ്‌കൂളില്‍ നിന്ന് പഠിച്ചിറങ്ങിയ ആളായിരുന്നു പൗള. 1946-ല്‍ വെര്‍മോണ്ടിലെ നോര്‍ത്ത് ബെന്നിംഗ്ടണിലുള്ള ‘ബെന്നിംഗ്ടണ്‍ കോളേജില്‍’ രണ്ടാം വര്‍ഷ വിദ്യാര്‍ത്ഥിയായിരുന്നു. അവളുടെ കോളേജ് ഡോര്‍മിറ്ററി ഡ്യൂ ഹൗസ് ആയിരുന്നു, അത് ഇന്നും നിലനില്‍ക്കുന്നു. അവള്‍ ആര്‍ട്ട് ആണ് പഠിച്ചിരുന്നത്, എന്നാല്‍ അതിലെ റിസള്‍ട്ട് അത്ര നല്ലതല്ലാത്തതിനാല്‍ അവള്‍ ബോട്ടണിയിലേയ്ക്ക് മാറാന്‍ താല്‍പ്പര്യം കാണിച്ചിരുന്നു. പൗള ഒരു സാധാരണ വിദ്യാര്‍ത്ഥിയായിരുന്നു, അവള്‍ മാതാപിതാക്കളുടെ താല്‍പ്പര്യങ്ങള്‍ക്കനുസരിച്ച് പഠിച്ചു. സുഹൃത്തുക്കളുടെ സംഘങ്ങളുമായി സ്‌ക്വയര്‍ ഡാന്‍സിലും ഹൈക്കിംഗിലും ഏര്‍പ്പെട്ടു. വാട്ടര്‍ കളര്‍, ഓയില്‍, പെന്‍സില്‍, ചാര്‍ക്കോള്‍ സ്‌കെച്ചിംഗ് എന്നിവയില്‍ താല്‍പ്പര്യമുള്ള ഒരു കലാ വിദ്യാര്‍ത്ഥിയായിരുന്നു. അവള്‍ ഒരു മ്യൂറല്‍ ചിത്രകാരനെ സഹായിക്കുകയും ബ്ലാക്ക് ആന്‍ഡ് വൈറ്റ് ചിത്രീകരണവും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. സ്‌കേറ്റിംഗ്, സൈക്ലിംഗ്, ഹൈക്കിംഗ്, ക്യാമ്പിംഗ്, നീന്തല്‍, സ്‌ക്വയര്‍ ഡാന്‍സ്, ഗിറ്റാര്‍ വായിക്കല്‍ എന്നിവ അവള്‍ക്ക് ഇഷ്ടമായിരുന്നു. സസ്യശാസ്ത്രത്തില്‍ അവള്‍ക്ക് പ്രത്യേക താല്‍പ്പര്യമുണ്ടായിരുന്നു. അവള്‍ ശാരീരികമായി ഫിറ്റും പരിചയസമ്പന്നയായ കാല്‍നടയാത്രക്കാരിയും ക്യാമ്പറുമായിരുന്നു. അന്തോണി മൗണ്ടിലെ എവററ്റ് ഗുഹ സന്ദര്‍ശിക്കാന്‍ തനിക്ക് താല്‍പ്പര്യമുണ്ടെന്ന് പൗള ഒരിക്കല്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു.
അവള്‍ സ്‌ക്കൂള്‍ ഡൈനിങ്ങ് ഹാളില്‍ ജോലിയും എടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഡിസംബര്‍ 1, 1946, അവള്‍ അന്ന് രണ്ട് ഷിഫ്റ്റ് ജോലി എടുത്തു.
തിരികെ അവളുടെ മുറിയില്‍ വന്ന് അവളുടെ കൂടെതാമസക്കാരിയായ എലിസബത്ത് ജോണ്‍സണുമായി കുറച്ച് നേരം സംസാരിച്ചു. തുടര്‍ന്ന്, അവള്‍ ജോണ്‍സണോട് പറഞ്ഞു, ‘ഞാന്‍ പഠനത്തില്‍ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു, ഒരു നീണ്ട നടത്തത്തിന് പോകുകയാണ്.’
ജോണ്‍സന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ അനുസരിച്ച്, ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് 2:45 ഓടെ പൗള പുറപ്പെട്ടു. രോമകോളറും ജീന്‍സും ലൈറ്റ്വെയ്റ്റ് സ്നീക്കറുകളും ഉള്ള ഒരു പ്രത്യേക ചുവന്ന കോട്ട് അവള്‍ ധരിച്ചിരുന്നു. തണുപ്പുള്ള, മഞ്ഞുവീഴ്ചയില്ലാത്ത ദിവസമാണെങ്കിലും, രാത്രിയാകുമ്പോള്‍ തണുപ്പ് കുറയുമെന്ന് കരുതിയതിനാലോ, കുറച്ച് സമയത്തേക്ക് മാത്രമായി ഇറങ്ങിയതിനാല്‍ കട്ടിയുള്ള വസ്ത്രങ്ങളുടെ ആവശ്യമില്ലാ എന്ന് തോന്നിയതിനാലാണോ എന്ന് അറിയില്ല അവള്‍ മഞ്ഞിനെ നേരിടാന്‍ വസ്ത്രം ധരിക്കാത്തത് ഇന്നും ഒരു പ്രഹേളികയാണ്.
ആ സമയത്ത് കോളേജ് ഗേറ്റിന് എതിര്‍വശത്തുള്ള ഒരു പെട്രോള്‍ പമ്പിന്റെ ഉടമ ഡാനി ഫാഗര്‍, സുന്ദരിയായ, നേരിയ, ചുവന്ന കോട്ട് ധരിച്ച ഒരു യുവതിയെ കണ്ടു എന്ന് പിന്നീട് റിപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്തു. കോളേജ് പ്രവേശന കവാടത്തിന് സമീപമുള്ള ഒരു ചരല്‍ക്കുഴിയുടെ അരികിലൂടെ ആ പെണ്‍കുട്ടി ഓടിയ ശേഷം വീണ്ടും താഴേക്ക് ഓടുകയായിരുന്നുവെന്ന് ഫാഗര്‍ പറഞ്ഞു. പിന്നെ അവള്‍ കാഴ്ചയില്‍ നിന്ന് പോയി. ( ഈ മൊഴിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ പിന്നീട് ആ ചരല്‍ നിറഞ്ഞ പ്രദേശം മുഴുവന്‍ ബുള്‍ഡോസര്‍ ഉപയോഗിച്ച് ഇടിച്ചു നിരത്തി പരിശോദിച്ചെങ്കിലും ഒന്നും കണ്ടെത്തിയില്ല. )
വുഡ്ഫോര്‍ഡിലെ ലൂയിസ് നാപ്പ് എന്ന ആള്‍ പൗളയെ കണ്ടിരുന്നു. അയാളുടെ വിവരണം പൗളയുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാഹനത്തില്‍ അവള്‍ കയറി. അവന്റെ ട്രക്കില്‍ കയറുമ്പോള്‍ പെണ്‍കുട്ടി വഴുതി വീഴാന്‍ പോയി. ‘ശ്രദ്ധിക്കൂ’ എന്ന് നാപ്പ് മുന്നറിയിപ്പ് നല്‍കി. അത് ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് 3 മണിക്ക് മുമ്പ് ആയിരുന്നു. അവള്‍ കയറിയ സ്‌റ്റോപ്പ് ഹൈവേ റൂട്ട് 67 ആയിരുന്നു. റൂട്ട് 9-ല്‍ അവളെ ഇറക്കിവിട്ടു. നാപ്പ് അവളെ ഇറക്കിവിടുന്നത് വരെ അവര്‍ക്കിടയില്‍ കൂടുതല്‍ വാക്കുകളൊന്നും സംസാരിച്ചില്ല. റൈഡിന് നാപ്പിന് നന്ദി പറഞ്ഞ ശേഷം പൗള മുന്നോട്ട് പോയി.
ഏകദേശം 45 മിനിറ്റുകള്‍ക്ക് ശേഷം ബിക്ഫോര്‍ഡ് ഹോളോയിലാണ് പെണ്‍കുട്ടിയെ അടുത്തതായി കണ്ടത്. ബാനറിന്റെ കാവല്‍ക്കാരനായ എര്‍ണി വിറ്റ്മാന്‍ ആയിരുന്നു ഒരാള്‍, വളരെ ലാഘവത്തോടെ വൈകിയ സമയത്ത് മലകളിലേക്ക് കയറുന്നതിനെക്കുറിച്ച് അയാള്‍ പൗളയ്ക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നല്‍കി. എന്തായാലും അവള്‍ കാട്ടിലേക്ക് പോയി. അയാളെ കൂടാതെ മറ്റ് 8 പേരോളം പൗളയെ കണ്ടതായി റിപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.
മെയിന്‍ റോഡുകഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ നടപ്പാതയും കാട്ടുപാതകളുമാണ് ഉള്ളത്. ചില ഇടങ്ങളില്‍ കുറ്റിച്ചെടികളും മറ്റും വളര്‍ന്ന് കാട് യാത്രയെ തടസപ്പെടുത്താറുണ്ട്. കാട്ടുപാതയിലൂടെ നടക്കുന്നവര്‍ അടിക്കാട് വെട്ടിയാണ് ചിലപ്പോള്‍ പോകാറുള്ളത്. പരിചയമുള്ളവര്‍ക്ക് പോലും വഴിതെറ്റുന്ന സ്ഥലവുമാണ്. അത് മാത്രവുമല്ല ഒന്നിലധികം പാതകളുണ്ട്. ചിലപാതകള്‍ തമ്മില്‍ ചേരുകയും പിന്നീട് പിരിയുകയും ചെയ്യുന്നു. കുറെ ദൂരം മുന്നോട്ടു പോകുമ്പോള്‍ ഷെല്‍ട്ടറുകള്‍ ഉണ്ട്. ഈ താല്‍ക്കാലീക വിശ്രമസ്ഥലം അത്യാവശ്യഘട്ടങ്ങളില്‍ പ്രകൃതിയില്‍ നിന്നും സംരക്ഷണം നല്‍കും എന്നല്ലാതെ വന്യമൃഗങ്ങളോടും, മനുഷ്യരോടും രക്ഷ തരില്ല. കാടിനുള്ളില്‍ വിവിധ ഇടങ്ങളില്‍ നീരുറവകളും, കുളങ്ങളും ഉണ്ട്. ഈ വഴി കാനഡവരെ നീണ്ടുകിടക്കുന്നു എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. നാലുമണി കഴിഞ്ഞാല്‍ തന്നെ നേരം ഇരുളാന്‍ തുടങ്ങും. 5 മണി കഴിയുമ്പോള്‍ മൂടല്‍ മഞ്ഞും പിന്നാലെ മഞ്ഞു വീഴ്ച്ചയും ഉണ്ടാകാറുണ്ട്. ആ സമയത്തിനു ശേഷം യാത്ര സാധ്യമല്ല.
രാത്രി വീണു, എവിടെയും പൗള വെല്‍ഡന്റെ ലക്ഷണമില്ല. അവളുടെ റൂംമേറ്റായ ജോണ്‍സണ്‍ വളരെ പരിഭ്രാന്തയായിരുന്നു, എന്നാല്‍ പൗള വെല്‍ഡന്റെ തിരോധാനത്തെക്കുറിച്ച് കോളേജ് പ്രസിഡന്റ് ലൂയിസ് വെബ്സ്റ്റര്‍ ജോണ്‍സ് അറിയിക്കുന്നത് അടുത്ത ദിവസം രാവിലെയാണ്. അയാള്‍ പൗള വെല്‍ഡന്റെ മാതാപിതാക്കളെ വിളിച്ചു. പൗള വെല്‍ഡന്റെ അമ്മ ഇതുകേട്ട് ബോധംകെട്ടു വീണു എന്ന് കേള്‍ക്കുന്നു. അതേസമയം അവളുടെ പിതാവ് ഡബ്ല്യു. ആര്‍ക്കിബാള്‍ഡ് അവരുടെ കാണാതായ മകള്‍ക്കായി തിരച്ചില്‍ ആരംഭിക്കുന്നതിനായി വീട്ടില്‍ നിന്ന് നേരെ ബെന്നിംഗ്ടണിലേക്ക് പോയി.
പ്രാദേശിക ടാക്‌സി ഡ്രൈവറായ അബെ റസ്‌കിന്‍, ഞായറാഴ്ച ഉച്ചയ്ക്ക് ഒരു വിദ്യാര്‍ത്ഥിയെ ബസ് സ്റ്റേഷനിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയതായി പറഞ്ഞു, എന്നാല്‍ അവളെ പൗളയാണെന്ന് തിരിച്ചറിയാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. അവള്‍ക്ക് പോകാമായിരുന്ന നിരവധി ബസുകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. പിറ്റ്സ്ഫീല്‍ഡ്, എന്‍വൈസി, ആല്‍ബനി അല്ലെങ്കില്‍ ബര്‍ലിംഗ്ടണ്‍ തുടങ്ങിയ സ്ഥലങ്ങളിലേയ്ക്ക് ബസ് ഉണ്ടായിരുന്നു. അന്ന് നല്ല തിരക്കായതിനാല്‍ സ്‌റ്റേഷനിലെ ഗുമസ്ഥന്‍ അവളുടെ വിവരണം അനുസരിച്ചുള്ള ആരേയും ശ്രദ്ധയില്‍ പെട്ടിട്ടില്ല എന്നറിയിച്ചു.
വെല്‍ഡന്റെ പിതാവ് ബെന്നിംഗ്ടണില്‍ എത്തി, പ്രാദേശിക താമസക്കാരും ബെന്നിംഗ്ടണ്‍ കോളേജിലെയും വില്യംസ് കോളേജിലെയും അംഗങ്ങളും ഉള്‍പ്പെടെ സമൂഹത്തിന്റെ എല്ലാ കോണുകളില്‍ നിന്നും ഒരു വലിയ കൂട്ടം സന്നദ്ധപ്രവര്‍ത്തകരെ അദ്ദേഹം ഉടന്‍ സംഘടിപ്പിച്ചു. എല്ലാ വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍ക്കും തിരച്ചിലില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍ ബെന്നിംഗ്ടണിലെ ക്ലാസുകള്‍ താല്‍ക്കാലികമായി നിര്‍ത്തിവച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, ഡിസംബര്‍ 2-ന് വൈകുന്നേരത്തോടെ, കോളേജ് വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍ ഫലമില്ലാത്ത നിരാശരായതായി മടങ്ങി.
സ്വന്തം സംസ്ഥാനത്ത് അറിയപ്പെടുന്ന ഒരു എഞ്ചിനീയറായ വെല്ഡന് തന്റെ സ്വാധീനം ഉപയോഗിച്ച് ന്യൂയോര്‍ക്കില്‍ നിന്നും കണക്റ്റിക്കട്ടില്‍ നിന്നും സ്റ്റേറ്റ് പോലീസിനെ വിളിച്ചു. ആ സമയത്ത്, വെര്‍മോണ്ടിന് അതിന്റേതായ സംസ്ഥാന പോലീസ് സേന ഇല്ലായിരുന്നു, നിര്‍ഭാഗ്യവശാല്‍, പൗള വെല്‍ഡനായുള്ള തിരച്ചില്‍ വേണ്ടവിധത്തിലുള്ളതോ, ആവശ്യമായ സന്നാഹങ്ങള്‍ അടങ്ങിയതോ ആയിരുന്നില്ല.
അല്‍മോ എന്ന പേരില്‍ ഒരു സ്റ്റേറ്റ് ഇന്‍വെസ്റ്റിഗേറ്റര്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു, പൗളയുടെ തിരോധാനം കഴിഞ്ഞ് ദിവസങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ അദ്ദേഹത്തെ കേസില്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തി. ന്യൂയോര്‍ക്ക്, കണക്റ്റിക്കട്ട് പോലീസ് ഡിപ്പാര്‍ട്ട്മെന്റുകളില്‍ നിന്നുള്ള പ്രതിനിധികള്‍ക്കൊപ്പം അദ്ദേഹം തിരച്ചില്‍ ഏറ്റെടുത്തു. പൗളയ്ക്ക് വേണ്ടി ഗ്ലാസ്റ്റന്‍ബറി കാടുകള്‍ ചീകയാന്‍ തുടങ്ങി. വിവരങ്ങള്‍ നല്‍കുന്നവര്‍ക്ക് $5000 വരെ റിവാര്‍ഡുകള്‍ വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. പൗളയുടെ ഒരു തുമ്പും കണ്ടെത്തിയില്ല.
ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട കിണറുകള്‍ മുതല്‍ ആഴത്തിലുള്ള പര്‍വത വിള്ളലുകള്‍ വരെ, ഒരു വ്യക്തിക്ക് കാണാതാകുന്ന എല്ലാ വിധത്തിലുള്ള ലൗകിക വഴികളും ഈ പ്രദേശം വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു.
ദിവസങ്ങള്‍ കടന്നുപോയിട്ടും പൗളയുടെ ഒരു തുമ്പും ലഭിക്കാത്തതിനാല്‍ അവരുടെ ശ്രമങ്ങള്‍ ഫലവത്തായില്ല.
മസാച്യുസെറ്റ്സിലെ മോഡേണ്‍ റെസ്റ്റോറന്റിലെ പരിചാരികയായ ഓറ ടെലിറ്റിയര്‍ തിങ്കളാഴ്ച രാത്രി 9:30 ന് പൗളയുടെ വിവരണവുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്ന ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയെ കണ്ടെന്ന് ഒരു വെളിപ്പെടുത്തല്‍ നടത്തി.
അവള്‍ മദ്യപിച്ച 25 വയസുള്ള ഒരു യുവാവിനോടൊപ്പമായിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്. 5′ 8′ ഉയരമുള്ള ആ മനുഷ്യന്‍, മദ്യപിക്കുകയും അവളെ അധിക്ഷേപിക്കുകയും ചെയ്തു എന്ന് അവര്‍ പറയുന്നു. യുവാവ് കൗണ്ടറില്‍ ആയിരുന്ന സമയത്ത് അവള്‍ പരിചാരകയോട് അടുത്തേക്ക് വരുവാന്‍ ആഗ്യം കാണിച്ചു. അടുത്തു വന്ന അവരോട് ഇവിടെ നിന്നും ബെന്നിംഗ്ടളിലേക്ക് എത്ര ദൂരമുണ്ടെന്ന് ചോദിച്ചു. ബെല്ലിങ്ടണില്‍ നിന്നും 300 കിലോമീറ്റര്‍ അകലെയാണ് മസാച്യുസെറ്റ്. 1000 ഡോളറുമായാണ് താന്‍ ഇവിടെ എത്തിയതെന്നും ഇപ്പോള്‍ കൈയ്യില്‍ ഒന്നും ഇല്ല എന്നും അവള്‍ പരിചാരകയോട് പറഞ്ഞു. ഇതിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ പോലീസ് വീടുവീടാന്തരം തിരച്ചില്‍ നടത്തി. ഹോട്ടലുകള്‍, റെയില്‍വേ സ്‌റ്റേഷനുകള്‍, ബസ് ഡിപ്പോകള്‍ മുതലായവ അരിച്ചു പെറുക്കി.
വിചിത്രമെന്നു പറയട്ടെ, ഇത് മിസ്റ്റര്‍ വെല്‍ഡനെ സ്പര്‍ശിച്ചു; ലീഡ് പിന്തുടരാന്‍ അദ്ദേഹം 36 മണിക്കൂര്‍ അപ്രത്യക്ഷനായി. എന്നിരുന്നാലും, ബെന്നിംഗ്ടണിലേക്ക് മടങ്ങുന്നതുവരെ, മിസ്റ്റര്‍ വെല്ഡന് എവിടെയാണ് പോയതെന്ന് ആര്‍ക്കും അറിയില്ലായിരുന്നു. തന്റെ മകളുടെ തിരോധാനവുമായി മിസ്റ്റര്‍ വെല്ഡന് എങ്ങനെയെങ്കിലും ബന്ധമുണ്ടെന്ന് ഇതുമൂലം ചിലര്‍ ധരിച്ചു.
താങ്ക്‌സ് ഗിവിംഗ് സായാഹ്നത്തില്‍ ഒരു വാഷ് റൂമില്‍ വെച്ച് കൈയില്‍ ഒരു കത്തുമായി പൗളയെ കണ്ടതായും അവള്‍ കരയുന്നതായും കോളേജിലെ ഒരു വനിതാ ജീവനക്കാരന്‍ പറഞ്ഞു.
ഗ്ലാസ്റ്റന്‍ബറിയുടെ കിഴക്കന്‍ ചരിവിലുള്ള ഒരു വനവാസി വ്യാഴാഴ്ച ഒരു സ്ത്രീയുടെ നിലവിളിയാണെന്ന് താന്‍ കരുതുന്നത് കേട്ടതായി റിപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്തു. തിരച്ചില്‍ക്കാര്‍ സിയേഴ്സ്ബര്‍ഗിലെത്തി സോമര്‍സെറ്റിലൂടെ അകത്തു കടന്ന് അവിടം മുഴുവന്‍ തിരഞ്ഞെങ്കിലും ഒന്നും കണ്ടെത്താനായില്ല.
സൗത്ത് കരോലിനയില്‍ അവളെ കണ്ടതായി ഒരു ട്രെയിന്‍ കണ്ടക്ടര്‍ സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചു, പക്ഷേ അതും തെറ്റാണെന്ന് തെളിഞ്ഞു. അങ്ങനെ സൂചനകള്‍ പലതും കിട്ടിയെങ്കിലും അവളെ മാത്രം കണ്ടെത്താന്‍ സാധിച്ചില്ല.
പ്രത്യക്ഷത്തില്‍, താങ്ക്‌സ്ഗിവിംഗിന് പൗള കണക്റ്റിക്കട്ടിലെ വീട്ടിലേക്ക് പോകുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു, എന്നാല്‍ അവള്‍ മാതാപിതാക്കളെ വിളിച്ച് താന്‍ ബെന്നിംഗ്ടണില്‍ താമസിക്കുമെന്ന് അവരോട് പറഞ്ഞു. പ്രത്യക്ഷത്തില്‍, ജോണ്‍സന്റെ അഭിപ്രായത്തില്‍, അവളെ കാണാതാകുന്നതിന് തൊട്ടുമുമ്പ് അവളും അവളുടെ പിതാവും തമ്മില്‍ തര്‍ക്കമുണ്ടായിരുന്നു, വാസ്തവത്തില്‍ അവള്‍ വളരെ വിഷാദത്തിലായിരുന്നുവെന്ന് പറയാന്‍ പൗള ‘വിഷമിച്ചിട്ടില്ല’ എന്ന അവളുടെ ആദ്യത്തെ പ്രസ്താവന ജോണ്‍സണ്‍ പിന്‍വലിച്ചു.
പൗളയുടെ വിഷാദം ഒരു വിദൂര കാമുകനെ കേന്ദ്രീകരിച്ചായിരുന്നുവെന്ന് പലരും ഊഹിച്ചു, അവളുടെ പിതാവ് ഒരു ഘട്ടത്തില്‍ തന്റെ മകള്‍ക്ക് അവളുടെ ജന്മനാട്ടില്‍ നിന്ന് ‘അവളെ വിളിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന’ ഒരു ആണ്‍കുട്ടി ഉണ്ടെന്നും അത് സംശയാസ്പദമായിരിക്കാമെന്നും സൂചിപ്പിച്ചു. പക്ഷേ അതിനെ സാധൂകരിക്കുന്ന തെളിവൊന്നും നല്‍കാന്‍ അദ്ദേഹത്തിന് കഴിഞ്ഞില്ല.
തിരച്ചിലിന് നേതൃത്വം നല്‍കുന്നവരുടെ നിരുത്തരവാദിത്തത്തെ പൗളയുടെ പിതാവ് അപലപിച്ചു, പ്രത്യേകിച്ച് അന്വേഷണത്തിന്റെ ആദ്യ 10 ദിവസത്തെ രേഖകളൊന്നും സൂക്ഷിച്ചിട്ടില്ല എന്നുള്ള വസ്തുത. ന്യൂ ഇംഗ്ലണ്ടില്‍ ഉടനീളമുള്ള റിപ്പോര്‍ട്ടര്‍മാരുടെ ചെറിയ സൈന്യം ഇത് അവഗണിച്ചില്ല, അവര്‍ കഥ റിപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്യാന്‍ ബെന്നിംഗ്ടണിലേക്ക് ഇറങ്ങി, പൗളയുടെ തിരോധാനത്തെ തുടര്‍ന്നുള്ള ആഴ്ചകളില്‍ ഭരണകൂടത്തിന് ലഭിച്ച നെഗറ്റീവ് പ്രസ്സ് ഒരു നിയമനിര്‍മ്മാണത്തില്‍ വെര്‍മോണ്ട് സ്റ്റേറ്റ് പോലീസിനെ സൃഷ്ടിക്കാന്‍ സഹായിച്ചു.
ഡിസംബര്‍ 16-ന്, പൗള യുടെ പിതാവ് തന്റെ മകളുടെ സാധനങ്ങള്‍ പാക്ക് ചെയ്ത് കണക്റ്റിക്കട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി.
വെല്ഡന് പോയയുടന്‍, സംസ്ഥാനത്തിന് പുറത്തുള്ള റിപ്പോര്‍ട്ടര്‍മാരും വെര്‍മോണ്ടിനോട് വിടപറഞ്ഞു, എന്നിരുന്നാലും ഡിസംബര്‍ അവസാനം വരെ ഈ കഥ ഒന്നാം പേജ് വാര്‍ത്തയായി കവര്‍ ചെയ്യുന്നത് തുടര്‍ന്നു. വോളണ്ടിയര്‍ സെര്‍ച്ച് പാര്‍ട്ടികള്‍ ലോംഗ് ട്രെയിലില്‍ പര്യവേഷണങ്ങള്‍ വീണ്ടും നടത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു, എന്നാല്‍ ജനുവരി ആദ്യത്തോടെ കഠിനമായ കാലാവസ്ഥയും പ്രതീക്ഷയില്ലായ്മയും അവരുടെ ശ്രമങ്ങള്‍ അവസാനിപ്പിച്ചു. പൗള വെല്‍ഡന്റെ ഏതെങ്കിലും തെളിവുകള്‍, അത് എപ്പോഴെങ്കിലും നിലനിന്നിരുന്നെങ്കില്‍ അത് കാലക്രമേണയും മറഞ്ഞു.
പൗളയുടെ തിരോധാനത്തിന് ഒമ്പത് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം, ഒരു മരംവെട്ടുകാരന്‍ മുന്നോട്ട് വന്നു. പൗളയെ കാണാതാകുമ്പോള്‍ താന്‍ ബിക്ക്‌ഫോര്‍ഡ് ഹോളോയിലായിരുന്നുവെന്നും അവളുടെ മൃതദേഹം എവിടെയാണ് അടക്കം ചെയ്തതെന്ന് അറിയാമെന്നും അദ്ദേഹം അവകാശപ്പെട്ടു. അറ്റോര്‍ണി റൂബന്‍ ലെവിന്‍ ആ മനുഷ്യനെ നിരന്തരം ചോദ്യം ചെയ്തു, അതെല്ലാം പബ്ലിസിറ്റിക്ക് വേണ്ടി ഉണ്ടാക്കിയതായി ആ മനുഷ്യന്‍ സമ്മതിക്കും വരെ. പിന്നീട് 1968-ല്‍ ഒരു അസ്ഥികൂടം കണ്ടെത്തി. അന്വേഷകര്‍ ആവേശഭരിതരായി, ഒടുവില്‍ വാര്‍ദ്ധക്യം ബാധിച്ച കോള്‍ഡ് കേസ് അവസാനിപ്പിക്കുമെന്ന പ്രതീക്ഷയില്‍. എന്നാല്‍ വീണ്ടും അവരുടെ പ്രതീക്ഷകള്‍ തകര്‍ന്നു; അവശിഷ്ടങ്ങള്‍ പൗളയെക്കാള്‍ വളരെ പഴക്കമുള്ളതാണെന്ന് കണ്ടെത്തി.
വെല്‍ഡന്റെ തിരോധാനം പരിഹരിക്കപ്പെടാതെ തുടരുന്നു; 1946 മുതല്‍ അവള്‍ എവിടെയാണെന്ന് ഒരു സൂചനയും ലഭിച്ചിട്ടില്ല.
